Het is weer zover: de zomer komt eraan. Voor mij betekent dat onder andere een nieuwe pelgrimstocht. Ik ga nu al enkele jaren mee als deelnemer en de laatste twee jaar als begeleider.

Waar gaan we dit jaar heen? Voor de derde keer naar Spanje: in 2010 gingen we naar Compostella via de Camino Francés, vorig jaar naar Madrid voor de wereldjongerendagen. Dit jaar doen gaan we weer via een pelgrimsroute wandelen, maar we hebben dit keer niet als doel Compostella. Nee, we gaan van Oloron Saint-Marie (in Zuid-Frankrijk) naar Puente la Reina - net onder Pamplona. Dit is ook het punt waar

Ik speel al een hele tijd (meer dan een jaar) om naar de Lofoten te gaan. De Lofoten zijn een eilandengroep van Noorwegen, een goede 150km ten noorden van de poolcirkel. Dit wekt meteen een beeld van een koud gebied, met weinig te beleven. Maar het tegengestelde is waar, omdat de Lofoten heel gunstig aan de Golfstroom ligt is het hier het hele jaar door aangenaam. Dit in combinatie met een fantastische natuurpracht maakt het de lange reis meer dan waard. Dat het een lange reis zal zijn, spreekt voor zich, aangezien het zuidelijkste puntje van de Lofoten hemelsbreed ongeveer 1900km naar het noorden

Begin dit jaar kwam mijn broertje op de proppen met het verhaal dat hij graag naar Finland zou willen gaan. Als student van de Universiteit Maastricht kreeg hij via het Erasmusproject een plaats in Finland aangeboden: Jyvaskyla. Toen ik dat hoorde was ik stiekem wel jaloers, maar ook wel blij voor hem. Maanden gingen voorbij met voorbereidingen: vliegtuig boeken, hoe hij het beste vanuit Helsinki naar Jyvaskyla (een goede 400 km verder het land in) zou komen, kamer regelen in Jyvaskyla, enzovoorts. Ondertussen ging voor mij het schooljaar op een gemakje

Het volgende is een licht aangepaste versie van mijn schrijfsels die ik tijdens de vorige pelgrimstocht naar Compostela heb gemaakt.

De nacht van vier op vijf juli 2010
Op dit belachelijk late uur, om precies 1:00 volgens mijn trouwe Walkman slaapt ongeveer een kwart van de bus. We zijn nog maar net voorbij Parijs en de sfeer zit er al goed in. Om kwart voor twaalf hebben we de eerste pauze gehad, waarna zo ongeveer iedereen ging slapen.
Het duurde nog tot half drie voor ik eindelijk de slaap kon vatten. Anderhalf uur later werd ik wakker gemaakt omwille van een korte plaspauze.